ചിത്തശുദ്ധി എന്നാല് പരമാര്ത്ഥ സിദ്ധിയാണ്. ചിത്തം ശുദ്ധവും സര്വ്വവ്യാപകവുമാകുമ്പോള് അതില് പരമസത്യമായ ഈശ്വരന് സ്വയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. അതിനാല് ശുദ്ധമായ ചിത്തവും സത്യവസ്തുവും ഒന്നുതന്നെയാണ്. ചിത്തശുദ്ധീകരണം ഈശ്വരനിലേക്കുള്ള പന്ഥാവാണ്. ത്രികരണങ്ങളായ മനസ്സ് വാക്ക്, ശരീരം ഇവയുടെ പരിശുദ്ധതയെയാണ് ചിത്തശുദ്ധി എന്നതുകൊണ്ട് അര്ത്ഥമാക്കുന്നത്.
ഇവിടെ ശരീരമെന്നു പറഞ്ഞാല് ജ്ഞാനേന്ദ്രിയങ്ങളും കര്മ്മേന്ദ്രിയങ്ങളും ഉള്പ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ട് ശരീരശുദ്ധി എന്നതിനര്ത്ഥം ജ്ഞാനപ്രക്രിയയുടെയും കര്മ്മപ്രക്രിയയുടെയും ശുദ്ധത എന്നാണ്.
ധര്മ്മത്തിന്റെ ബാഹ്യതേജസ്സാണ് കര്മ്മശുദ്ധി. കര്മ്മങ്ങള് ശുദ്ധവും ധാര്മ്മികവും നീതിയുക്തവും അഹന്തയറ്റതുമായിരിക്കണം. ഈ ദൃശമായ കര്മ്മാനുഷ്ഠാനം ധര്മ്മമാര്ഗ്ഗത്തെയാണ് പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നത്. യോഗദൃഷ്ട്യാ ബാഹ്യശുദ്ധി ധര്മ്മാചരണമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
ഒരാളുടെ കര്മ്മങ്ങള് ശുദ്ധമാകണമെങ്കില് അയാള് അവയെ ഈശ്വരാര്പ്പണമായി നിഷ്കാമതയോടെ നിര്വഹിക്കണം.
കര്മ്മങ്ങള് കര്മ്മങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി നിര്വഹിക്കുക. ഇതാണു ധാര്മ്മികോല്ക്കര്ഷത്തിന്റെ അത്യുന്നത രംഗവേദി. പക്ഷേ മഹോന്നതമായ ഈ ആദര്ശത്തില് എത്തിച്ചേരണമെങ്കില് ആദ്യമായി തന്റെ കര്മ്മങ്ങളെ ഈശ്വരാര്പ്പണബുദ്ധിയോടെ അനുഷ്ഠിച്ച് ശീലിക്കണം. നിങ്ങളുടെ കര്മ്മങ്ങള്ക്ക് പ്രതിഫലമോ പ്രത്യുപകാരമോ പ്രതീക്ഷിക്കരുത്. പ്രതിഫലം തീര്ച്ചയായും വന്നുചേരും. പക്ഷേ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് പ്രതിഫലത്തില് ആസക്തമാകരുത്. നിങ്ങളുടെ സര്വ കഴിവുകളും ശ്രദ്ധയും ആത്മാര്ത്ഥതയും ഏകാഗ്രതയും കര്മ്മാചരണത്തില് വിനിയോഗിക്കണം.
ശ്രീ രമാദേവി
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: