പഴയകാലത്ത് ധാര്മ്മികരായ രാജാക്കന്മാര് കാട്ടില് സൈന്യങ്ങളോടുകൂടി പോയി, മൃഗങ്ങളെ വേട്ടയാടി വധിച്ചിരുന്നതായി പുരാണങ്ങളില് പറയുന്നു. വിനോദത്തിനുവേണ്ടിയോ മാംസ ഭക്ഷണത്തിനു വേണ്ടിയോ അല്ല അങ്ങനെ ചെയ്തിരുന്നത്. വനത്തില് തപസ്സും ധ്യാനവുമായി ജീവിതം ധന്യമാക്കിയും ധാര്മ്മിക ഗ്രന്ഥങ്ങള്രചിച്ചും ശിഷ്യന്മാരെ പഠിപ്പിച്ചും ജീവിച്ചിരുന്ന മഹര്ഷിമാരുണ്ടായിരുന്നു.
അവരുടെ ആത്മീയ ജീവിതത്തിനു തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ക്രൂര മൃഗങ്ങളെയാണ് ആരാജാക്കന്മാര് വധിച്ചിരുന്നത്. ആവനവാസികളെ കൂടി സംരക്ഷിക്കേണ്ടത് ഭരണാധികാരികളുടെ കടമയാണ്. വധിക്കപ്പെടുന്ന ആമൃഗങ്ങള്ക്ക് ഉടനെ മനുഷ്യ ജന്മം കിട്ടുകയും ചെയ്യും. ”അതുകൊണ്ട് അര്ജുനാ നീയുദ്ധം ചെയ്തോളൂ” എന്നു ഭഗവാന് പറയുകയാണ്. അല്ലാതെ നാട്ടില് എല്ലാവരും എന്തിനും ഏതിനും എപ്പോഴും പരസ്പരം വെട്ടിയോ തമ്മിലടിച്ചോ തീവെച്ചോ സമരം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കണം, മറ്റൊന്നും ചെയ്യേണ്ടതില്ല എന്നല്ല ഭഗവാന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.
അസുരന്മാര് രാജാക്കന്മാരായി ജനിച്ച് ,ജനങ്ങലുടെ ധാര്മ്മികവും ആദ്ധ്യാത്മികവുമായ ജീവിതം തുടരാന് അനുവദിക്കാത്ത കാലമായിരുന്നു അത്. അവരെ വധിക്കാന് വേണ്ടിയാണ് ഭഗവാന് അവതരിച്ചതും യുദ്ധത്തിന് കളമൊരുക്കിയതും. ഭഗവാന്റെ ഇക്കാര്യത്തില് പങ്കാളിയായി ഭഗവാനെ സേവിക്കുവാനുള്ള സുവര്ണ്ണാവസരം കൊടുക്കാന് വേണ്ടിയാണാ ഭഗവാന് പറഞ്ഞത്, ”തസ്മാദ്യുദ്ധസ്വ ഭാരത”
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: