എന്താണിങ്ങനെയൊക്കെപ്പറയുന്നത്? ഞാന്- നിന്നെ -എന്റെ ഭക്തനെ, സുഹൃത്തിനെ-മോഹിപ്പിക്കുമോ എന്നാണെങ്കില്പറയാം. ”നത്വേവാഹം” തുടങ്ങിയശ്ലോകങ്ങളില് ജ്ഞാനത്തെ പ്രശംസിച്ചു. ”യോഗസ്ഥഃ കുരുകര്മ്മാണി” എന്ന് കര്മ്മത്തേയും വാഴ്ത്തുന്നു. ഒടുവില് ജ്ഞാനനിഷ്ഠയെത്തന്നെ വീണ്ടും നിര്ദ്ദേശിക്കുന്നു.
അതുകൊണ്ടാണ് താല്പര്യം മനസ്സിലാന് കഴിയാത്തത്. അങ്ങ് മഹാകാരുണികനാണ്, ഗുരുനാഥനാണ്. സുഹൃത്താണ്. അങ്ങ് ആരേയും മോഹിപ്പിക്കുകയില്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. അതുകൊണ്ടാണ് ”മോഹയസീവ” മോഹിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ എന്നു പറഞ്ഞത്. കര്മ്മമാണോ, ജ്ഞാനമാണോ ശ്രേഷ്ഠമെന്ന് വിശദീകരിച്ചു പറയൂ! അതുപ്രകാരം അനുഷ്ഠിച്ച് ഞാന് ശ്രേയസ്സ് നേടിക്കൊള്ളാം.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: