യജ്ഞ ശബ്ദത്തിന്റെ പ്രധാനാര്ത്ഥമായ സംഗതികരണം എന്നത് ദിവ്യവും ലൗകികവുമായ പ്രപഞ്ചങ്ങളിലെ വിഭിന്നവും വിരുദ്ധങ്ങളുമായ ഭാവങ്ങളെ ആന്തരീകമായ ഏകത്വത്തോട്-ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാനോട്-യോജിപ്പിക്കുന്നത് തന്നെ. ദേവപൂജയിലെ ” ബ്രഹ്മാര്പ്പണം ഭവതു” എന്ന സമര്പ്പണമന്ത്രവും ഹോമങ്ങളിലെ ‘ഓം സ്വാഹാ’ എന്ന പൂര്ണ്ണാഹൂതിമന്ത്രവും ഈ സംഗതികരണം എന്ന യജ്ഞാര്ത്ഥത്തെ ഉള്ക്കൊള്ളുന്നവയാണ്.
യജ്ഞസംസ്കാരം
ലൗകികവും വൈദികവും ആത്മീയവുമായ എല്ലാ പ്രവൃത്തികളും അഹം മമതാ ഭാവം ത്യജിച്ച്,ബ്രഹ്മത്തില്- ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാനില്- അര്പ്പിക്കു വിധം അനുഷ്ഠിച്ചാല് യജ്ഞങ്ങളായിമാറും. അവ ജ്ഞാനനിഷ്ഠയെന്ന”ബ്രാഹ്മീസ്ഥിതി”യില് നമ്മേ എത്തിക്കുകയും അതുവഴി പുരുഷേത്തമനായ ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ ലോകത്തില് ചെല്ലുകയും ചെയ്യാം. ഭഗവദീയാനന്ദാവസ്ഥയില് എല്ലാ പ്രാപഞ്ചികബോധവും വിസ്മരിച്ച് ആനന്ദാനുഭുതി വരുന്നതിന്റെ കര്മ്മ പദ്ധതിയാണ് യജ്ഞാനുഷ്ഠാനം.
അര്ജ്ജുനാ, അപ്പോള് നീ ഘോരം-ഹിസാ പൂര്ണ്ണം-എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച യുദ്ധം എന്ന ലൗകികമായ കര്മ്മംപോലും യജ്ഞാര്ത്ഥകര്മ്മമായി മാറ്റാന് നിനക്കുകഴിയും.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: