പ്രജാപതി പ്രപഞ്ച പ്രവര്ത്തനമെന്ന യജ്ഞംകൊണ്ട് യജ്ഞസ്വരൂപനായ ഭഗവാനെ യജിച്ചശേഷം തന്നില്നിന്ന് ആവിര്ഭവിച്ച ആധികാരികദേവന്മാരായ അഗ്നി ഇന്ദ്രന് സോമന് വരുണന് ഭഗന് പുഷ്പാവ് മുതലായവരോടും യജ്ഞം അനുഷ്ഠിക്കാന് നിര്ദ്ദേശിച്ചു. അതുപ്രകാരം ദേവന്മാര് തങ്ങളുടെ കര്മ്മങ്ങളായ വര്ഷം, വെയില്, തണുപ്പ് കാറ്റ് മുതലായവ നല്കി ഭഗവാന് വേണ്ടി യജ്ഞം അനുഷ്ഠിച്ചു.
”യജ്ഞേന യജ്ഞമയ ജന്തദേവാഃ” (പുരുഷസൂക്തം ഋക്18) (ദേവന്മാര് യജ്ഞനെ യജ്ഞം കൊണ്ട് ആരാധിച്ചു) പ്രപഞ്ചത്തിലെ ക്ഷേമപ്രവര്ത്തനമെന്ന യജ്ഞത്തിലെ ഋത്വിക്കുകളായ ആദിത്യാദി ദേവന്മാര് തങ്ങളെ ഏല്പ്പിച്ചിട്ടുള്ള പ്രവര്ത്തികള്ചെയ്ത് യജ്ഞ പുരുഷനായ വിഷ്ണുവിനെ ആരാധിച്ചു സേവിച്ചു അങ്ങനെയാണ് യജ്ഞസംസ്കാരം പ്രാവര്ത്തികമാക്കുക എന്ന ധര്മ്മം ആദ്യമായി അനുഷ്ഠിച്ചു ”
താനി ധര്മ്മാണി പ്രഥാമാന്യാസന്” ഈ സൂക്ത വാക്യത്തിന്റെ അര്ത്ഥം അതാണ്. അതുകൊണ്ട് അവര്ക്ക് ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്ന രൂപത്തില് കര്മ്മങ്ങള് ചെയ്തുകൊണ്ട് ദുഃഖം -സംസാര ദുഃഖം തീരേ ഇല്ലാത്ത വിഷ്ണു പദത്തില് എത്തിച്ചേരാന് കഴിയും അവിടെ മുന്പ്-കഴിഞ്ഞ -കല്പ്പകാലത്തില് യജ്ഞം അനുഷ്ഠിച്ച ദേവന്മാര് ഭഗവാനെ സേവിച്ചുകൊണ്ട് ആനന്ദിക്കുന്നുമുണ്ട്. ഇതാണ്.
” തേഹനാകം മഹിമാനഃ സചന്തേ
യത്രപൂര്വ്വ സാധ്യാഃ സന്തിദേവാഃ ”
എന്ന സൂക്തത്തിലെ ഉത്തരഭാഗത്തിന്റെ
അര്ത്ഥം അതാണ്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: