വേദങ്ങള്, പുരാണങ്ങള്, സ്മൃതികള്, ബ്രഹ്മസൂത്രം മുതലായവ ആത്മീയ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ശബ്ദവും അര്ത്ഥവും ശ്രദ്ധയോടെ ഉള്ക്കൊണ്ടവന് പോലും സ്വന്തം പ്രകൃതിക്ക് -പൂര്വ വാസനയ്ക്ക് അനുസരിച്ച് മാത്രമേ പ്രവര്ത്തിക്കാന് കഴിയൂ.
അജ്ഞന്മാരുടെ കഥ പറയാനുണ്ടോ? വാസ്തവത്തില് നമ്മുടെ സ്വന്തം പ്രകൃതി- പൂര്വ കര്മ്മവാസന-എന്നത് ഭഗവാന്റെ ശക്തിവിശേഷമായ മായയുടെ സന്തതിതന്നെയാണ്.”മ മ മായാ ദുരത്യയാ” (എന്റെ മായയെ ആര്ക്കും അതിക്രമിക്കാന് കഴിയില്ല. ) എന്ന് ഭഗവാന് പിന്നീട് പറയുന്നുണ്ട്.
എല്ലാജീവികളും സ്വപ്രകൃതിയനുസരിച്ചുകൊണ്ട് മാത്രമേ പ്രവര്ത്തിക്കുകയുള്ളൂ. അതുകൊണ്ട് ആഗ്രഹങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഭഗവദാരാധനയായി കര്മ്മം ചെയ്യാനുള്ള ബുദ്ധി ഉണ്ടാവുകയേ ഇല്ല. ചിലപ്പോള് താല്ക്കാലികമായി ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാന് കഴിഞ്ഞേക്കാം.
ഭഗവാന്റെ ഉപദേശമോ അദ്ധ്യാത്മ ശാസ്ത്രങ്ങളിലെ സിദ്ധാന്തമോ അവരെ പ്രകൃതിയുടെ നിയന്ത്രണത്തില്നിന്ന് മോചിപ്പിക്കാന് പര്യാപ്തമായിത്തീരും പിന്നെ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കുക തുടങ്ങിയ അനുഷ്ഠാനങ്ങള്ക്ക് എന്ത് പ്രസക്തി.
,
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: