ഭഗവത്തത്വ വിജ്ഞാനം നേടിയ ഭക്തന്, ഒരുതരത്തിലുള്ള സുഖവും ആഗ്രഹിക്കുകയില്ല. കാരണം ആ ഭക്തന്റെ മനസ്സും ബുദ്ധിയും പരമാത്മാവുമായ ഭഗവനില് മാത്രം വ്യാപരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ആത്മീയതലത്തില് ഉയര്ന്നുയര്ന്ന് ഭഗവത്പദം ലക്ഷ്യമിട്ട് പ്രയത്നിക്കുന്നയാള് താഴെ എഴുതുന്ന വസ്തുക്കള് തീരെ ഉപേക്ഷിക്കണം എന്നു ശാസ്ത്രം പറയുന്നു:
മധു മദ്യം ച മാംസം ച
താംബൂലം, തൈലമൗഷധാ
ത്യാജ്ഞ്യാന്യഷൗയതേഃ ദൂരാല്
തഥാ കാന്തായ കാഞ്ചനം.
(=തേന്, മദ്യം= ലഹരി ഉണ്ടാക്കുന്ന സര്വവസ്തുക്കളും) മാംസം (മുട്ടയും മത്സ്യവും ഉള്പ്പെടെ) താംബൂലം (=വെറ്റില ചുണ്ണാമ്പ്, പുകയില, സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങള്) എണ്ണകള്, ഔഷധങ്ങള്, ഭാര്യ, സ്വര്ണം (ധനം) ഇവയെ തീരെ ദൂരെ ഉപേക്ഷിക്കണം)
ശാരീരം കര്മ കേവലം
ആഹാരം കഴിക്കാഞ്ഞാല് ദേഹം വീണുപോകും. അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാല് ഭഗവന്നാമം കേള്ക്കാനോ, ജപിക്കാനോ ഭഗവാന്റെ രൂപം ധ്യാനിക്കാനോ കഴിയുകയില്ലല്ലോ. എത്രമാത്രം ആഹാരം കഴിച്ചാല് ദേഹത്തിന്റെ ക്ഷീണം മാറുമോ അത്രമാത്രമേ ആഹാരം കഴിക്കാവൂ. ഉദാഹരണമായി, വൈദ്യന് നിശ്ചയിച്ചതുപ്രകാരം, (ഒരു ഗുളികയോ, ഒരു ഔണ്സോ) മാത്രമല്ലേ നാം മരുന്നുസേവിക്കുകയുള്ളൂ. അതുപോലെ അത്യാവശ്യമായ ആഹാരമേ കഴിക്കാന് പാടുള്ളൂ. അതാണ് (ഔഷധവദ് അശനം ആചരേത്) എന്ന് ശാസ്ത്രത്തില് നിര്ദ്ദേശിക്കുന്നത്.
മരുന്നും വേണ്ടിവന്നേക്കാം
‘ഔഷധ് വദ്’ എന്ന പദത്തില്നിന്ന് ഒരുകാര്യംകൂടി ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പാമ്പുകടിയേറ്റാല്, നേത്രരോഗം പിടിപെട്ടാല്, വയറ്റില് വേദന വന്നാല് യോഗ സാധകന് മരുന്ന് ഉപയോഗിക്കണം. ഇല്ലെങ്കില് യോഗി മരണപ്പെട്ടേക്കാം. ഗീതാ ഭാഗവതാദി ഗ്രന്ഥങ്ങള് പാരായാണം ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞില്ലെന്ന് വരാം. ഭഗവാന് നിവേദിച്ച പ്രസാദം സേവിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ലെന്ന് വരാം. മേല്പറഞ്ഞ കര്മങ്ങള് ശരീരത്തിന്റെ സുസ്ഥിതിക്ക് അത്യാവശ്യമാണ്. അവ ചെയ്താല്-
കുര്വ്വന് ന ആപ്നോതി കില്ബിഷം ശരീരസ്വീകരണത്തിന് കാരണമായ പാപമോ, പുണ്യമോ ഉണ്ടാവുകയില്ല.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: