മുന്ശ്ലോകത്തിലെ ”ജ്ഞാനാവസ്ഥി തചേതസഃ” എന്ന പദത്തിന്റെ വിവരണത്തില് എല്ലാം ബ്രഹ്മമാണ്, ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാനാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യം ശ്ലോകത്തില് വിവരിക്കുന്നു. വൈദികമായ യജ്ഞകര്മത്തെ ഉദാഹരിച്ച് ആ സത്യം വിശദീകരിക്കുന്നു. ‘സര്വംഖലിദം ബ്രഹ്മ’- എന്ന ഈ തത്ത്വം, ഉപനിഷദ് ഭാഷ്യങ്ങളിലൂടെയും ബ്രഹ്മസൂത്ര ഭാഷ്യങ്ങളിലൂടെയും പ്രകരണ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലൂടെയും ശ്രീശങ്കരാചാര്യര് തുടങ്ങി അനേകം ആചാര്യന്മാര് വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആ സത്യം ഉള്ക്കൊള്ളാനോ അനുഭവത്തില് വരുത്താനോ എല്ലാ തരത്തിലുള്ള ആളുകള്ക്കും സാധ്യമല്ല. വേദവ്യാസമഹര്ഷി ഇതിഹാസപുരാണങ്ങളിലൂടെ ചെയ്തതും അതാണ്. പക്ഷേ സാധിച്ചില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് ശ്രീമദ് ഭാഗവത മഹാപുരാണം ആവിഷ്കരിക്കേണ്ടിവന്നത്. അതിന് മുന്പുതന്നെ പരമപുരുഷനായ ശ്രീകൃഷ്ണന് ഗീതയിലൂടെ അതുതന്നെ ചുരുക്കത്തില് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.
ശ്ലോകാര്ത്ഥം നോക്കാം
വേദപ്രോക്തങ്ങളായ ജ്ഞാനകര്മാനുഷ്ഠാനത്തിലെ സ്രുക്ക്, സ്രുവം, ആജ്ഞ്യസ്ഥാലി മുതലായ ഉപകരണങ്ങള്. ഇവയാണ്, അര്പ്പണം എന്ന പദത്തിന്റെ അര്ത്ഥം. ഇവ, ബ്രഹ്മമാണ് എന്നര്ത്ഥം. ഈ ഉപകരണങ്ങള് ചെമ്പ്, വെള്ളി, സ്വര്ണം എന്നീ ലോഹങ്ങള്കൊണ്ടും മണ്ണുകൊണ്ടും മനുഷ്യരുണ്ടാക്കുന്നവയാണ്. എന്നാല് അവ ബ്രഹ്മമാണ് എന്നത്രേ ബ്രഹ്മ അര്പ്പണം എന്ന ഭാഗത്തിന്റെ അര്ത്ഥം.
ഹവിഃബ്രഹ്മ- അഗ്നിയില് ഹോമിക്കുന്ന ദ്രവ്യമാണ്, ഹവിസ്സ്. ഉണക്കലരിയില് ശുദ്ധജലമൊഴിച്ച് അടുപ്പത്തുവച്ച് വേവിച്ചെടുക്കുന്ന ദ്രവ്യമാണ്. കൂടാതെ പശുവിന്റെ നെയ്യ് (ഘൃതം), അതും ബ്രഹ്മമാണ്; ഹവിസ്സില് ഉള്പ്പെടുന്നു.
ബ്രഹ്മഗ്നൗ-അഗ്നിയും ബ്രഹ്മാണ്.
”യച്ഛന്ദ്രമസി യച്ചാഗ്നൗ
തത്തേജോ വിദ്ധി മാമകം
(ഗീത 11-12)
(ചന്ദ്രനിലെ തേജസ്സും അഗ്നിയിലെ തേജസ്സും എന്റെ തേജസ്സാണ്) എന്ന് ഭഗവാന് തന്നെ വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: