423. കാലഭൃത് – ചതുര്ബാഹുവായ വിഷ്ണുവിന്റെ ഒരു കൈ വിരലില് നിറുത്താതെ കറങ്ങുന്ന സുദര്ശനചക്രത്തെ കാലത്തിന്റെ പ്രതീകമായി കരുതാം. അതിന്റെ ഭ്രമണത്തിനൊത്ത് യുഗപര്യന്തമായ കാലം ഉണ്ടാകുന്നു, തുടരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് ഭഗവാന് ചക്രത്തിന്റെ ഭ്രമണം നിറുത്താറുണ്ട്. അപ്പോള് കാലം നിശ്ചലമാകും. കാലം നിശ്ചലമാകുമ്പോള് കര്മം ഇല്ലാതാകും. വിശ്വം ഭഗവാനില് ലയിക്കും. ദിവ്യമായ ശൂന്യതമാത്രം ശേഷിക്കും. ഭഗവാന് കാലരൂപമായ ചക്രത്തെ ഭ്രമിപ്പിക്കുമ്പോള് പ്രപഞ്ചം വീണ്ടും ഉണ്ടാകും. കാലത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഭഗവാനെ നാമം അവതരിപ്പിക്കുന്നു. (നാരായണീയം 5 മുതല് 10 വരെ ദശകങ്ങള് ശ്രദ്ധിച്ചു പഠിച്ചാല് ഭഗവാന് കാലത്തെ ഭരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഊഹിച്ചറിയാം)
424. കാലദോഷഘ്നഃ – കാലദോഷത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവന്. വ്യക്തികളെയും സമൂഹങ്ങളെയും രാജ്യങ്ങളെയും ബാധിക്കുന്ന ആപത്തുകളെ പൊതുവെ കാലദോഷമെന്നും കാലക്കേടെന്നും പറയും. വ്യക്തികള്ക്കു ജാതകപ്രകാരം അഹിതാനുഭവങ്ങളുണ്ടാകുന്ന സന്ദര്ഭങ്ങളുണ്ട്. ആ സന്ദര്ഭങ്ങളിലുണ്ടാകുന്ന ആപത്തുകളെ കാലദോഷമെന്നു കരുതുന്നു. സമൂഹങ്ങള്ക്കും ജനപദങ്ങള്ക്കും രാജ്യങ്ങള്ക്കും പ്രകൃതിക്ഷോഭം, വിദേശാക്രമണം, ആഭ്യന്തരകലഹം തുടങ്ങിയവകൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന ദുരിതങ്ങളെയും കാലദോഷമെന്നു പറയാം. ഏതുതരത്തിലുള്ള കാലദോഷമായാലും ഭഗവാന്റെ കാരുണ്യത്തിനു പാത്രമായ ഭക്തനെ അതു ബാധിക്കുകയില്ല. കാലഭൃത്തായ ഭഗവാന് കാലദോഷത്തെ നശിപ്പിക്കും.
425. കാര്യജ്ഞഃ – കാര്യം എന്തെന്നറിയുന്നവന്. കാര്യം എന്നതിന് ചെയ്യപ്പെടേണ്ടത് എന്ന പദാര്ത്ഥം. അര്ത്ഥവികാസം കൊണ്ട് വസ്തുത, സംഗതി, ചുമതല, പ്രയത്നം, ആവശ്യം, പ്രയോജനം, സ്വഭാവം, നടപടി, സാരം, വാത്സല്യം, പ്രിയം, ഉത്പത്തി തുടങ്ങി അനേകം അര്ത്ഥങ്ങള് ഈ പദത്തിനുണ്ടായി. ഇവയില് ഏതര്ത്ഥം സ്വീകരിച്ചാലും അതിനെകുറിച്ചു നമുക്കുള്ള അറിവ് അല്പമാത്രമാണെന്ന് കാണാം.
(തുടരും)
ഡോ. ബി.സി.ബാലകൃഷ്ണന്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: