455. ഠക്കുരഃ – ഠക്കുരന്. ഉയര്ന്ന പദവിയുള്ളൂന്, ദിവ്യന്, ആരാധ്യന് എന്നീ അര്ത്ഥങ്ങള് ഈ പദത്തിനുണ്ട്. ഉത്തരഭാരതത്തില് ജാതിമേന്മ കുറിക്കുന്ന ഠാക്കൂര്, ടാഗോര് തുടങ്ങിയ ചില പദങ്ങള് ഇതില്നിന്നുണ്ടായതാണ്. വിഷ്ണുഭഗവാന്റെ പര്യായമായി ഠക്കുരശബ്ദം പ്രസിദ്ധമാണ്. സന്ദര്ഭത്തില് ഏവര്ക്കും ആരാധ്യനും ദിവ്യനും ലോകാധ്യക്ഷനുമായി ഗുരുവായൂരപ്പനെ വാഴ്ത്തുന്നതായി വ്യാഖ്യാനിക്കാം.
456. ദംഭനാശകഃ – ദംഭത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവന്. ദംഭം എന്ന പദത്തിന് ഗര്വം, അഹങ്കാരം, കപടം, പാപം എന്നൊക്കെ ബന്ധപ്പെട്ട അര്ത്ഥങ്ങള്. മനുഷ്യനെ മൃഗവും പിശാചും ആക്കി മാറ്റാനും അവനു സഹജമായി കിട്ടിയ നന്മകളെ നശിപ്പിക്കാനും ദംഭത്തിനു കഴിയും. തന്റെ ഭക്തരുടെ മനസ്സില് ദംഭം കടന്നുകൂടുമ്പോള് അതിനെ നശിപ്പിക്കാന് ഭഗവാന് പലതരത്തില് ശ്രമിക്കും. ദുര്വാസാവ് സുദീര്ഘമായ തപസ്സുകൊണ്ട്, ഈശ്വരത്വത്തിലേയ്ക്കുയര്ന്ന ദേവര്ഷിയാണ്.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായ ദംഭമാണ് പ്രസിദ്ധമായ അംബരീഷ ചരിതത്തിലെ പ്രമേയം. തന്നെ ബഹുമാനത്തോടെ ആദരിച്ചു സത്കരിച്ച രാജര്ഷിയോട് അകാരണമായി കോപിച്ച മഹര്ഷി അദ്ദേഹത്തെ നശിപ്പിക്കാന് ഒരു കൃത്വയെ നിര്മ്മിച്ചയയ്ക്കുന്നു. ഭഗവാന്റെ കാരുണ്യരൂപം പൂണ്ട സുദര്ശനചക്രം കൃത്യയെ ഭസ്മീകരിച്ചിട്ട് മഹര്ഷിയെത്തന്നെ നശിപ്പിക്കാനെത്തുന്നു. ബ്രഹ്മദേവനോ ശ്രീപരമേശ്വരനോ ദുര്വാസാവിനെ രക്ഷിക്കാനായില്ല. വിഷ്ണുഭഗവാന് അംബരീഷനെത്തന്നെ ആശ്രയിക്കാന് ദുര്വാസാവിനോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ഈ ഘട്ടത്തില് ഭഗവാന് ദുര്വാസാവിനു കൊടുക്കുന്ന ഒരു ഉപദേശമുണ്ട്. “ജ്ഞാനം തപശ്വ വിനയാന്വിതമേവ മാന്യം” (ജ്ഞാനവും തപസ്സുമൊക്കെ വിനയത്തോടുകൂടി ചേര്ന്നാല് മാത്രമേ ബഹുമാന്യമാകൂ) ദുര്വാസാവിലൂടെ ഭഗവാന് ലോകത്തിനു നല്കുന്ന ഉപദേശമാണിത്. പുരാണങ്ങളില് ഉടനീളം ഭഗവാന് ഭക്തരുടെ ദംഭം നശിപ്പിക്കുന്ന നിരവധി ഉദാഹരണങ്ങള് കാണാം.
(തുടരും)
ഡോ. ബി.സി.ബാലകൃഷ്ണന്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: