അമിതമായി പ്രവര്ത്തനം അനുഷ്ഠിക്കുന്നവരായി വളരെയാളുകളുണ്ട്. ഇക്കണ്ടതെല്ലാം ചെയ്തു കൂട്ടുന്നതെന്തിനാണ് അവരോട് ചോദിച്ചാല് ”എന്തുചെയ്യാം. ആഹാരം, ഭാര്യ, കുഞ്ഞുങ്ങള് എല്ലാം ആരു നോക്കിനടത്തും. ഇതായിരിക്കും ഉത്തരം. ഞങ്ങളപ്പോള് പറയും ”ആശ്രമത്തിലേക്ക് പോന്നാളൂ. നിങ്ങളുടെ ആഹാരക്കാര്യം, കുടുംബം എല്ലാം ഞങ്ങള് നോക്കിക്കൊള്ളാം. നിങ്ങള് അവിടെ വന്ന് വെറുതേയിരിക്കുകമാത്രം ചെയ്യുക”. ഈ മനുഷ്യന് ഒരുദിവസംപോലുമങ്ങനെയിരിക്കാന് കഴിയില്ല. അയാള്ക്ക് മൂന്നുമണിക്കൂര്പോലും അങ്ങനെ ഇരിക്കാന് കഴിയില്ല. അയാള്ക്ക് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യണം. ”എന്തിനാണ് നിങ്ങള് ഇപ്രകാരം പ്രവൃത്തികള് ചെയ്യുന്നത്? നിങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങളെല്ലാം ഞങ്ങള് നിറവേറ്റുന്നുണ്ടല്ലോ. എന്തുകൊണ്ട് നിങ്ങള്ക്ക് വെറുതേ ഇരുന്നുകൂടാ? അയാള്ക്കിരിക്കാന് പറ്റില്ല, എന്തെങ്കിലും ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കണം. നിങ്ങളുടെ ആദ്ധ്യാത്മികപ്രകൃതി സഫലീകരണം ആര്ജിക്കാത്തതാകയാല് പ്രവര്ത്തനങ്ങള് വഴി അങ്ങനെയാകുവാനായി ശ്രമിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണിത്. ആഹാരത്തിനോ സുഖസൗകര്യങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയോ അല്ല നിങ്ങളുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്. അവ എല്ലാംതന്നെ സംഭവിക്കുന്നത് സഫലീകരണത്തിനുള്ള അനേ്വഷണം കാരണമാണ്. പ്രവര്ത്തനങ്ങള് സംഭവിച്ചത് അവബോധത്തോടെ ആയാലും അല്ലെങ്കിലും അത് വ്യഞ്ജിപ്പിക്കുന്നത് സീമാതീതത്വത്തിനുള്ള അനേ്വഷണമാണ്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: