നിങ്ങളുടെ അദ്ധ്യാത്മികപ്രകൃതി സീമാതീതമാവുമ്പോള് ജീവിതവും അങ്ങനെതന്നെയാവുന്നു. ഒന്നുകില് നിങ്ങള്ക്ക് കണ്ണുകള് അടച്ച് ഇരിക്കാം. അല്ലെങ്കില് വ്യത്യസ്തമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് നിര്വഹിക്കാം. രണ്ടായാലും നിങ്ങളുടെ ജീവിതം പൂര്ണ്ണമായിരിക്കും.
ഒരു പ്രവര്ത്തനവും അനുഷ്ഠിക്കാനുള്ള ആവശ്യം സ്വയം ഇല്ലാതിരിക്കുകയും, തന്റെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളൊക്കെതന്നെ ബാഹ്യാവസ്ഥയ്ക്കനുസരണമായി വേണ്ടുന്ന പരിധിയിലൊതുക്കി നിര്ത്താന് കഴിയുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയിലെത്തിച്ചേരുമ്പോള് ഒരു മനുഷ്യന് പൂര്ണതയാര്ജ്ജിക്കുന്നു.
ഒരു പ്രവര്ത്തനവുമനുഷ്ഠിക്കേണ്ട ആവശ്യം തന്റെ ഉള്ളിലില്ലാതിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയില് ഒരു മനുഷ്യനെത്തിച്ചേരുമ്പോള് അയാള് പൂര്ണതയുള്ള വ്യക്തിയായിത്തീരുന്നു. നിങ്ങള് ഒന്നിനുപുറകെ ഒന്നായി പ്രവര്ത്തനങ്ങള് അനുഷ്ഠിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നതെന്തിന്? സഫലീകരണത്തിനുവേണ്ടി അങ്ങനെയല്ലേ.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: