ഈ ഭുവനം അനേകതരത്തിലുള്ള ജീവജാലങ്ങളെക്കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ മദ്ധ്യത്തില്, ബന്ധുമിത്രാദികളാല് വലയം ചെയ്യപ്പെട്ട്, നീ നില്ക്കുന്നു. നിന്റെ ദിനചര്യകള്ക്കിടയില് നിനക്ക് ഏകാന്തതയുടെ വേദന അനുഭവപ്പെടുന്നു.
ചുറ്റുമുള്ളതെല്ലാം നിന്റേതെന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. പക്ഷേ, ഒന്നുംതന്നെ ശാശ്വതമായി നിലനില്ക്കുന്നില്ല. ഈ ലോകത്തില് വരുന്നതെല്ലാം തന്നെ, ഒരിക്കല് പോകേണ്ടതാണ്. അവ ക്ഷണനേരത്തേയ്ക്ക് നിന്നെ പ്രഭാവിതയാക്കുന്നു. പിന്നെ അത് ചലിക്കാന് തുടങ്ങുന്നു.
വേറെ മാറ്റങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി എന്തായാലും നിന്റെ ജീവിതചക്രം എളുപ്പത്തില് നീങ്ങാന് സഹായിക്കുന്നത് നിന്റെ ഉള്ളിലെ ഏത് സങ്കല്പമാണ് നിന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ച്, സുഖപ്പെടുത്തി, മുറിവുകള് ഉണക്കി, എടുക്കുന്ന ഈ ശക്തി ഏതാണ്? ജീവിക്കാനുള്ള പ്രചോദനത്തിന് കാരണമെന്ത്? അത് നിന്റെ ഉള്ളിലുള്ള ഈശ്വരന്റെ ശക്തിയല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല തന്നെ.
ജീവിതത്തില് എല്ലാപേരിലും വിളങ്ങുന്ന അനശ്വരമായതിനെ തിരയാനും പ്രാപിക്കാനും തിരിച്ചറിയാനും സഹായിക്കുന്നു. ഈശ്വരന്! പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഓരോ അണുവും അദ്ദേഹത്താല് വലയം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ഭൂമിയില് സര്വ്വവ്യാപിയായി ഈശ്വരന് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഈ ലോകത്തില്, സര്വ്വവ്യാപിത്വത്തിന്റെ സങ്കല്പം ചെയ്യുന്നതും ഭഗവാന് തന്നെയാണ്! ശരീരത്തില്, പ്രാണനെ അവസാനിപ്പിച്ച് എപ്പോഴും അദ്ദേഹത്തില് തന്നെ ലയിക്കാന് കൃപ ചൊരിയുന്നതും ഭഗവാന് തന്നെയാണ്.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: