ജനനം, മരണം, വാര്ധക്യം, രോഗം എന്നിവയോടുകൂടിയ ക്ഷണികജീവിതം അനശ്വരമെന്നു കരുതി കാര്യങ്ങള് ആസൂത്രണം ചെയ്യാന് മായ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ ഭൗതിക ലോകത്ത് അനന്തമായ ആനന്ദം നിറഞ്ഞ ഒരു ജീവിതം ആസൂത്രണം ചെയ്യുക എന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ വിഭ്രമം.
ഏതാണു നല്ല പദ്ധതി? അപകൃഷ്ടമായ പട്ടി, പന്നി തുടങ്ങിയ വിവിധ യോനികളില് ജനിക്കാനുള്ളതോ, അതോ ജീവനെ ഭഗവദ്ധാമത്തിലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടുപോകാനുള്ളതോ?
ദാസ്യം, സൗഹൃദം, വാത്സല്യം, മാധുര്യം തുടങ്ങിയ വിവിധ ഭാവങ്ങളില് ഭഗവാനെ സേവിക്കുക എന്നതുള്പ്പെടെയുള്ളതാണ് ഭഗവദ്ധാമത്തില് ജീവന്റെ ആധ്യാത്മികാസ്തിത്വം. ജീവനെ ആകര്ഷിക്കാനും ഭഗവദ്ഗീതാ ശ്ലോകത്തില് പറയുന്ന അവസ്ഥയിലെത്തിക്കാനുംവേണ്ടി ഭഗവാന് കൃഷ്ണനും ചൈതന്യമഹാപ്രഭുവും കാരുണ്യപൂര്വം അനേകം ലീലകളാടിയിട്ടുണ്ട്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: