ഗുരുജീ, അങ്ങ് എന്താണ് വിവാഹം കഴിക്കാത്തത്?
ഗുരുജി: എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ജീവിക്കണമെന്നു തോന്നി. ആ വഴി തെരഞ്ഞെടുത്തു. ഒരുതരത്തിലുള്ള ഇച്ഛാഭംഗങ്ങളും അതിനു പിന്നിലില്ല. വിവാഹം കഴിക്കുന്നത് നല്ലകാര്യമാണ്. ഒരു അവിവാഹിതന് തന്നെക്കുറിച്ചുമാത്രം ചിന്തിക്കുന്നു. എല്ലാം സ്വന്തം സുഖത്തിനും സന്തോഷത്തിനും വേണ്ടി. എന്നാല് വിവാഹിതനാകുന്നതോടെ കാഴ്ചപ്പാടുകള് മാറുന്നു. അഥവാ മാറ്റേണ്ടിവരുന്നു
. ഭാര്യയും ഭര്ത്താവും തമ്മില് നല്ല സ്നേഹബന്ധത്തിലായിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചാണ് ഞാന് പറയുന്നത്. ഒരാള് മറ്റേയാളെ പൂര്ണമായും അറിഞ്ഞ് ജീവിക്കുന്നു. സ്വാര്ത്ഥതയില്ലാതെ, ലാഭേച്ഛയില്ലാതെ ഒരാള് മറ്റേയാളിന്റെ സ്വന്തമായി മാറുന്നു. ഇന്നലെവരെ രണ്ടുകണ്ണുകള്കൊണ്ട് കണ്ടിരുന്നതെല്ലാം നാലുകണ്ണുകള് കൊണ്ട് ഓരോ ആളും കാണുന്നു. സ്നേഹം വര്ദ്ധിക്കുന്നു. കുട്ടികളുടെ ജനനത്തോടെ ആ സ്നേഹം കൂടുതല് വിപുലമാകുന്നു. ഇതാണ് കുടുംബസങ്കല്പം.
ഇത്രയും ചെയ്യാന് കഴിയുന്ന നിങ്ങള് വീടിനു പുറത്തുള്ളവരോടും സ്നേഹത്തോടെയും കരുതലോടെയും പെരുമാറുകമാത്രം ചെയ്താല് മതി. നിങ്ങള് ഒരു വലിയ കുടുംബത്തിലാണ്. സ്നേഹിക്കാനും സഹകരിക്കാനും അറിയുന്ന കരുണ നിറഞ്ഞ മനസ്സുള്ള ആളുകള് വസിക്കുന്ന ഒരു വലിയ കുടുംബമാണ് നിങ്ങളുടേത്. അതിനെ ഏഷ്യയെന്നോ, യൂറോപ്പെന്നോ, പാകിസ്ഥാനെന്നോ വേര്തിരിക്കേണ്ടതില്ല. നിങ്ങള് സ്നേഹമാണ് സ്നേഹം മാത്രം;
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: