ഒരിക്കല് ഗുരുവില് വിശ്വാസം അര്പ്പിച്ചാല് പിന്നീടതിന് ഇളക്കം തട്ടുവാന് ഒരിക്കലും അനുവദിക്കരുത്. സ്ഥിരവും അചഞ്ചലവുമായ വിശ്വാസം വേണം.
അമ്മയുടെ കൂടെ കഴിയുമ്പോള് മക്കള്ക്കു ജീവിതം ചിലപ്പോള് പ്രയാസകരമായി തോന്നാം. കഷ്ടപ്പാടുകളും ബുദ്ധിമുട്ടുകളും അനുഭവപ്പെടാം. എന്നാല് ചെറിയ തടസ്സങ്ങള് ഉണ്ടാകുമ്പോള് ഉടനെ മുകാംബികയില് പോകാം, ഹരിദ്വാറില്പോകാം, ഹിമാലയത്തില്പോയി സാധന ചെയ്യാം എന്നൊന്നും ചിന്തിക്കരുത്. മഹാത്മാക്കള് എങ്ങനെയാണു പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത് എന്ന് മക്കള്ക്ക് അറിഞ്ഞുകൂടാ.
അമ്മ മക്കളുടെ ഉള്ളില് ഒരു ഓപ്പറേഷന് നടത്തുകയാണ്. സൂക്ഷ്മമായി മക്കളുടെ ഉള്ളില് വാസനകളെ മാറ്റുകയാണ്. മക്കള് അതറിയുന്നില്ല. പലതും നീക്കം ചെയ്യേണ്ടിവരും. അപ്പോള് മക്കള്ക്കു വേദനിക്കും. ഒരു മേശപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന സാധനങ്ങള് തനിയെ അനങ്ങുന്നതു കണ്ടാല് നമ്മള് അമ്പരക്കും. എന്നാല് മേശയുടെ അടിയില് കാന്തം വച്ചിട്ടുണ്ട്. അതു ചലിപ്പിക്കുമ്പോള് മേശപ്പുറത്തുള്ള ഇരുമ്പു സാധനങ്ങളും ചലിക്കുന്നു.
അവ ചലിക്കാനുള്ള കാരണം പുറമേനിന്നു നോക്കുന്നയാള് അറിയുന്നില്ല. ഇതുപോലെ അമ്മ മക്കളുടെ അകത്തിരുന്ന് ഉള്ളിലെ പഴുപ്പു നീക്കം ചെയ്യുകയാണ്. വേദനയും പ്രയാസവും തോന്നുന്നതു കാരണം മക്കള് ഓടിപ്പോകാന് ചിന്തിക്കുന്നു. അങ്ങനെ അമ്മയെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയാല് നഷ്ടം മക്കള്ക്കുതന്നെയാണ്.
മക്കളുടെ നൂറൂ ജന്മങ്ങളിലെ പ്രാരാബ്ധമാണ് അമ്മ ഒരു ജന്മം കൊണ്ടു തീര്ക്കുന്നത്. ഇവിടെനിന്നുപോയാല് ആയിരം ജന്മമെടുത്താലും സാക്ഷാത്കാരം ലഭിച്ചു എന്നു വരികയില്ല. മക്കളതു മനസ്സിലാക്കണം. ഗുരുസന്നിധിയില് കഴിയുമ്പോള് വാസനാക്ഷയം വളരെ വേഗം സാധിക്കും. വാസനാക്ഷയം വന്നാല് സാക്ഷാത്കാരമായി.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: