ഉയര്ന്ന വിതാനത്തിലുള്ള പ്രജ്ഞയെയും ഉയര്ന്ന വിതാനത്തിലുള്ള ഒരു ചൈതന്യത്തെയും നിലനിര്ത്താന് സാധിക്കുന്ന ഒരടിത്തറ സ്ഥാപിക്കുക എന്നതാണ്. അതിനാല് എല്ലാംതന്നെ. നോക്കൂ, നിങ്ങള് ഇവിടെ ഇരിക്കെ, നിങ്ങളുടെ ചൈതന്യം ഈ ശരീരത്തിനു പുറത്താണെങ്കില്, ഈ ശരീരം എങ്ങനെ നിലനിര്ത്തും എന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് അറിവുണ്ടാകുകയില്ല. നിങ്ങളുടെ ചൈതന്യത്തെ ഒരു പ്രത്യേക നിലയിലേക്ക്, ഒരു പ്രത്യേക തീവ്രതയിലേക്ക് ഉയര്ത്തുമ്പോള് ഈ ശരീരത്തില് തുടര്ന്നും വര്ത്തിക്കുവാന് നിങ്ങള്ക്കു കഴിയാതെവന്നു എന്നു വരാം. പ്രബോധോദയത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും നിമിഷം മിക്കവര്ക്കും ഒന്നുതന്നെയായിരിക്കുന്നതിന്റെ കാരണം ഇതാണ്. തൊണ്ണൂറ് ശതമാനം ആളുകളും പ്രബോധോദയത്തിന്റെ നിമിഷത്തില്തന്നെ ശരീരം ഉപേക്ഷിച്ച് പോകും. കാരണം അവരുടെ ചൈതന്യം ഒരു പ്രതേ്യക നിലയില് എത്തിക്കഴിഞ്ഞു; അതിനുശേഷം അവര്ക്ക് അവരുടെ ശരീരം നിലനിര്ത്താന് കഴിയുന്നില്ല. അഥവാ അവര്ക്ക് അതിന് താല്പര്യമില്ല.
ആവശ്യാനുസരണമുള്ള ഒരു അടിത്തറ ഉണ്ടാക്കുവാനും അതുവഴി ശരീരമല്ല താനെന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് കാണുവാനും ഉതകുന്ന കാര്യങ്ങള് മാത്രമാണ് നിങ്ങള് ഇപ്പോള് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ആഹാരവും മറ്റു കാര്യങ്ങളും പഴയതുപോലെ തങ്ങള്ക്ക് അത്ര പ്രധാനമല്ല എന്നത് നിങ്ങളില് മിക്കവര്ക്കും ഇപ്പോള്തന്നെ അനുഭവവേദ്യമാകുന്നുണ്ട്. വ്യക്തമാകുന്നുണ്ടോ അത്? നിങ്ങള്ക്ക് വളരെ പ്രധാനമായിരുന്ന ചില കൊച്ചു കൊച്ചു ശാരീരികമായ കാര്യങ്ങള് ഇപ്പോള് നിങ്ങള്ക്ക് അത്ര പ്രധാനമല്ല. ഇതിനു കാരണം ഇത് ബോധപൂര്വ്വം നിങ്ങള് ചെയ്യുന്നതല്ല. ചൈതന്യത്തെ സംബന്ധിച്ച് നിങ്ങള് ഒരു ശരീരമെന്നനിലയിലുള്ള അല്പീകരണം കൈവരിച്ചു എന്നതാണ്. ശരീരവും മനസ്സുമാണ് താനെന്നത് നിങ്ങളില് കുറച്ചുകൊണ്ടുവരാന് വേണ്ടിയുള്ളതാണ് ഈ പ്രക്രിയ മുഴുവന്തന്നെ.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: