കപാലിനീ കാമലോലാ കാമേശ പ്രാണവല്ലഭാ
ഹരിണാക്ഷീ ഹയാരൂഢാ ഹരിബ്രഹ്മേന്ദ്ര സേവിതാ
136. കപാലിനീഃ – കപാലിയായ ശ്രീപരമേശ്വരന്റെ പത്നി. തലയോടു ഭിക്ഷാപാത്രമാക്കിയവനും കപാലമാലയണിഞ്ഞവനുമാണ് ഭഗവാന്. ഭഗവാന്റെ വാമാംഗിയായ ഭഗവതിയും അസുരരക്തം നിറഞ്ഞ കപാലം കൈയില് വഹിക്കുന്നവളും കപാലങ്ങള് കോര്ത്ത മാലയണിഞ്ഞവളുമായി ലോകത്തെ അനുഗ്രഹിക്കുന്ന അനേകം സന്ദര്ഭങ്ങള് പുരാണങ്ങളിലുണ്ട്.
137. കാമലോലാഃ – കാമംകൊണ്ടു ചഞ്ചലയായവള്. കാമേശ്വരനായ ശിവനിലുള്ള അഭിനിവേശംകൊണ്ടു ചഞ്ചലയായവള്. ശിവന്റെ നേര്ക്കുള്ള കാമംകൊണ്ടു ദേവി ശിവനെ പ്രാപിച്ചുവെന്നും ശിവശക്തികളുടെ ഐക്യത്തില്നിന്ന് പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടായി എന്നും ആഗമങ്ങള്. ശിവശക്തൈ്യക്യത്തെ മനുഷ്യരിലെ സ്ത്രീപുരുഷസംയോഗംപോലെ സങ്കല്പിച്ച് ”മഹാമൈഥുനം” എന്ന് ആഗമങ്ങള് വിവരിക്കുന്നു. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയില് ഏര്പ്പെട്ടവളായി ദേവിയെ നാമം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
കാമം എന്ന വാക്കിന് ആഗ്രഹം എന്നാണ് മുഖ്യമായ അര്ത്ഥം. ആഗ്രഹംകൊണ്ടു ചഞ്ചലയായവള് എന്നു നാമത്തിനര്ത്ഥം. ദേവി അമ്മയാണ്. ചരവും അചരവുമായ എല്ലാത്തിനും അമ്മ. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഘടകങ്ങളില് ഏതിനെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും നാശമോ ക്ലേശമോ ക്ഷയമോ ഉണ്ടായാല് മാതൃഹൃദയം ചഞ്ചലമാകും. തന്റെ സന്താനങ്ങളായ മനുഷ്യര് കര്മ്മഫലമായി ദുരിതമനുഭവിക്കുന്നതുകാണുമ്പോഴും അവരുടെ സുഖത്തിലുള്ള ആഗ്രഹംകൊണ്ടു ദേവി ചഞ്ചലയാകും. വാത്സല്യരൂപമായ കാമംകൊണ്ടു ലോലയാകുന്നവളുമാണു ദേവി.
138. കാമേശപ്രാണവല്ലഭാഃ – കാമേശ്വരനായ ശ്രീപരമേശ്വരന്റെ പ്രിയതമയായ ഭാര്യ. ശ്രീപരമേശ്വരന് കാമനെയും കാമങ്ങളെയും ജയിച്ചവനാണ്. അങ്ങനെയുള്ള ഭഗവാന്റെ പ്രാണപ്രിയയാണു ദേവി. കാമനെ ചുട്ടെരിച്ച കാമാരിയെ കാമുകനാക്കിയ ത്രിപുരസുന്ദരിയാണു മൂകാംബികാദേവി.
139. ഹരിണാക്ഷീഃ – മാനിന്റെ കണ്ണുപോലെ മനോഹരമായ കണ്ണുകളുള്ളവള്, സുന്ദരി. സുന്ദരികളായ സ്ത്രീകളുടെ കണ്ണുകളെ മാനിന്റെ കണ്ണുമായി ഉപമിക്കുന്നതു കവി സങ്കേതം.
…തുടരും
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: