ജീവിതത്തെ നിദ്രയോടുപമിക്കാം. മിഴികള് പൂട്ടി, വിശ്രാന്തിയുടെ ഒരു ഘട്ടമാണെന്ന് കരുതി, അന്ധകാരത്തില് കഴിയാന് നീ ഇച്ഛിക്കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങളാകട്ടെ, നിനക്ക് വളരെയധികം ബന്ധമുള്ള നിന്റെതന്നെ, ജീവിതത്തിലെ സംഭവങ്ങള് തന്നെയാണ്. സൂരേ്യാദയത്തെ, മൃത്യുവുമായി ഉപമിക്കാം. വെളിച്ചം ഒഴുകിയെത്തുന്നു. നീ മിഴികള് തുറക്കുന്നു.
സ്വപ്നം അവസാനിക്കുന്നു.യാഥാര്ത്ഥ്യം ആവിര്ഭവിക്കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങള് ഇപ്പോള് മിഥ്യയായി തോന്നുന്നു. മൃത്യു എന്ന വാക്കുകൊണ്ട് ഞാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് നിന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങള് മൂലമുണ്ടാകുന്ന ആഗ്രഹങ്ങളുടെ മൃത്യുവാണ്. അതുതന്നെയാണ് ”അഹം” എന്ന ഭാവത്തിന്റെ മൃത്യു.”അഹം” (ഞാന്) എന്ന ഭാവം, നിന്നെ, എന്നില്നിന്നും അകറ്റുന്നു. ഞാന് ആഗതനായത്, നിദ്രയിലേക്കാഴ്ന്നുപോകുന്നതില് നിന്നും നിന്നെ തടഞ്ഞ്, സ്വപ്നങ്ങളുടെ മിഥ്യയെ നിനക്ക്, തുറന്നുകാട്ടി, നിന്റെ ജനാലയ്ക്കു പുറത്ത്, സൂര്യകിരണങ്ങള് നിന്റെ മുഖത്ത് പ്രസരിപ്പിച്ച്, വളരെ നേരത്തെ, നിന്റെ കണ്ണുകള് തുറപ്പിക്കാനാണ്. ഈ യഥാര്ത്ഥ പ്രകാശപ്രവാഹത്തില് മാത്രമേ എന്നെ നിനക്ക് ദര്ശിക്കാന് സാധിക്കൂ.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: