അമ്മ വേണമെന്നു വിചാരിച്ചു ചിരിക്കുകയല്ല, സ്വാഭാവികമായി വരുന്നതാണ്. ആത്മാവിനെ അറിഞ്ഞാല് ആനന്ദമേയുള്ളൂ. അതിന്റെ സ്വാഭാവികമായ പ്രകടനമാണല്ലോ പുഞ്ചിരി. പൂര്ണചന്ദ്രന് ഉദിച്ചുനില്ക്കുമ്പോഴുള്ള നിലാവ് അതു പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതാണോ?
അമ്മയുടെ മനസ്സ് ഒരു കണ്ണാടിപോലെയാണ്. മുന്പില് വരുന്നതിനെ കണ്ണാടി പ്രതിഫലിപ്പിക്കും. മക്കള് അമ്മയുടെ അടുത്തുവന്നു കരയുമ്പോള് അവരുടെ ദുഃഖം അമ്മയില് പ്രതിഫലിക്കുന്നു. അവര്ക്ക് ശാന്തി ലഭിക്കാനായി അമ്മ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അപ്പോള് ദുഃഖിക്കുന്നതായി തോന്നാം. എന്നാല് അന്തരാത്മാവില് അമ്മയ്ക്കു ദുഃഖമില്ല.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: