‘അത്’ എന്താണെന്ന് ഉപനിഷത്തുകള് നിര്വചിച്ചിരിക്കുന്നത് നോക്കൂ:
പ്രജ്ഞാനം ബ്രഹ്മ – ബോധമാണ് ബ്രഹ്മം (ഐതരേയോപനിഷത്ത്)
അഹം ബ്രഹ്മാസ്മി – ഞാന് ബ്രഹ്മമാകുന്നു (ബൃഹദാരണ്യകോപനിഷത്ത്)
തത്വമസി – അത് നീയാകുന്നു (ഛന്ദോഗ്യോപനിഷത്ത്)
അയമാത്മം ബ്രഹ്മ – ജീവാത്മാവ് തന്നെയാണ് ബ്രഹ്മം (മാണ്ഡൂക്യോപനിഷത്ത്)
വേദജ്ഞര് ഈ പ്രസ്താവങ്ങളെ നാലു ‘മഹാവാക്യ’ങ്ങള് എന്നു വിളിച്ചു.
ഞാന് എന്ന ബോധവും ബ്രഹ്മവും രണ്ടല്ല. അതിനാല് ‘ഞാന്’ എന്താണെന്ന് അറിയുന്നവന് ബ്രഹ്മത്തെ അറിയുന്നുവെന്ന് മാണ്ഡൂക്യോപനിഷത്ത് പ്രസ്താവിച്ചു. ഉണ്മ സ്വയം അനുഭവപ്പെടുന്ന ഒരേയൊരു വസ്തു മാത്രമേ ജഗത്തിലുള്ളു – അത് ബോധമാണത്രേ.
ഈ ബോധം വെളിച്ചത്തിന്റെ വെളിച്ചമാണെന്ന് ഔപനിഷദികര് പറഞ്ഞു: ‘ജ്യോതിഷാം ജ്യോതി’ അഥവാ വിളക്കിന്റെ വിളക്ക്. അതായത്, സ്വയം പ്രകാശിക്കുന്നതായി നമ്മള് കരുതുന്ന സൂര്യനക്ഷത്രാദികളെക്കൂടി പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നതേതോ, അത് – ‘തസ്യഭാസാ സര്വ്വമിദം വിഭാതി’ (മുണ്ഡകോപനിഷത്ത്, 3: 2: 10, 11)
ഈ അറിവ് ലഭിക്കുന്നവര് ജ്ഞാനകാണ്ഡത്തിലേക്കുള്ള ആദ്യചുവട് വയ്ക്കുന്നു. ഈ അറിവിന്റെ നാടത്രേ ഭാരതം!ഇന്ന് അറിവിന്റെയും ശാസ്ത്രത്തിന്റെയും ഒക്കെ അര്ത്ഥം വേറെയാണ്. പരമമായ അറിവിന്, അഥവാ ജ്ഞാനത്തിന് ആരും വില കല്പ്പിക്കുന്നില്ല. പകരം, വിജ്ഞാനം അഥവാ കേവലമായ അറിവ് അരങ്ങ് വാഴുന്നു.
9447461261 (തുടരും)
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: