വലിയ പാണ്ഡിത്യമുണ്ടെങ്കിലും അത് മറ്റുള്ളവര്ക്ക് പ്രയോജനപ്പെടുംവിധം ഉപയോഗിക്കാന് മടിക്കുന്നവരെക്കുറിച്ച് എന്താണ് അഭിപ്രായം?
ഒരാള് ഭക്ഷണം നിറച്ച വലിയ കുട്ടയുമായി പോകുകയാണ്. സഹിക്കുന്നതിലും അപ്പുറമായ നല്ല വെയില്. നടന്ന് നടന്ന് ക്ഷീണം വര്ദ്ധിച്ചു. ആ ഭക്ഷണക്കുട്ട ചുമക്കുന്നതുപോലും വിഷമമായി. അങ്ങനെഅയാള് നദിക്കരയിലെ വൃക്ഷച്ചുവട്ടില് ഇരുന്ന് സമാധാനമായി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അതോടെ ക്ഷീണമെല്ലാം പറന്നകന്നു. മാത്രമല്ല ഉന്മേഷം വര്ദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. വെറുതെയുള്ള പുസ്തക പാണ്ഡിത്യവും ഇതു പോലെ ചുമടു തന്നെ. അത് വേണ്ടവിധത്തില് പ്രയോഗിക്കുമ്പോഴേ ചുമടല്ലാതാകുകയുള്ളു.
ഭക്ഷണം തലയിലിരുന്നപ്പോള് ഭാരമായിരുന്നു. വയറ്റിലായപ്പോള് ഉപകാരപ്രദമായി. ജ്ഞാനം തലയ്ക്കുള്ളില് നിറച്ചാല് ഭാരം തന്നെ. ആ ഭാരം അഹങ്കാര രൂപത്തില് പ്രകടമാകുകയും ചെയ്യും. അത് പ്രവൃത്തിയിലൂടെ കാണിക്കുമ്പോള് ലോകോപകാരമായിമാറും. അതിനായി യത്നിക്കുക പഠിച്ചത് ദഹിപ്പിക്കുക. അത് പ്രവര്ത്തനത്തിലൂടെ കാണിക്കുക. അപ്പോള് ‘തലക്കനം’ കുറയും
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: