അറിവാകുന്നു എല്ലാം ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുന്പ് ഉണ്ടായിരുന്ന അറിവ്. ഈ അറിവുകൊണ്ടാകുന്നു താന് ഉണ്ടായതും തന്നിലുള്ള അറിവ് ഉണ്ടായതും എന്നു ഗ്രഹിക്കുന്ന കാലത്തു സര്വ്വവും അറിവായിത്തന്നെയും ആ അറിവ് ലോകമായിത്തന്നെയും ആ അറിവു തന്നെ പ്രകൃതിയായും ഈ പ്രകൃതിദത്തങ്ങളുടെ പ്രതിഫലമായി സര്വ്വജീവജാലങ്ങളും മനുഷ്യനും ആ അറിവായിത്തന്നെ ആദിയന്തം ജീവിക്കണം.
ഏതുപോലെ എന്നാല് ദൈവം ലോകപ്രകൃതിയുടെ ഗുണത്തെ മാത്രം സങ്കല്പിച്ചു ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചുവെങ്കില് അതേതിന്റെ പ്രകൃതിയുടെ പ്രതിഫലം ഏതു കാലത്തും ഭേദപ്പെടുത്താത്തവണ്ണം പ്രകൃതി തന്റെ പ്രതിഫലത്തെക്കൊണ്ട് ലോകത്തെ രക്ഷിക്കുന്നുവെങ്കില് എല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും അനുഭവിച്ചും അറിഞ്ഞും നില്ക്കുന്ന മനുഷ്യലോകം അതിന്റെ പ്രവൃത്തിയുടെ പ്രതിഫലത്തെക്കൊണ്ടു ലോകത്തെ രക്ഷിക്കുന്നില്ലെങ്കില് അവര്ക്കു മനുഷ്യജന്മം കിട്ടിയിട്ടില്ല.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: