നിങ്ങള് ഇപ്രകാരം ചിന്തിക്കൂ. ഈശ്വരന് നമുക്ക് ബുദ്ധി നല്കിയിട്ടുണ്ട്. നല്ലപോലെ ആലോചിച്ച്, ചെയ്യേണ്ടത് ചെയ്യൂ. വെറുതെയിരുന്ന് ചിന്തിച്ചുകൂട്ടരത്. കഷ്ടം എന്റെ കുട്ടി പഠിക്കുന്നില്ലല്ലോ? അപ്പോള് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത്? കുട്ടികളോടുള്ള നിങ്ങളുടെ കാഴ്ചപ്പാടുതന്നെ മാറുന്നു. ടെന്ഷന്മൂലം നിങ്ങള് കുട്ടികളില് സമ്മര്ദ്ദം ചെലുത്തുന്നു. കുട്ടികള് പരിഭ്രാന്തരായിത്തീരുന്നു. അങ്ങിനെയല്ലേ?
ചുറ്റുപാടുമുഴുവനും അശാന്തമായിത്തീരുന്നു. അങ്ങിനെയുള്ള ചുറ്റുപാടില് അവര്ക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാന് കഴിയുന്നില്ല. നമ്മള് തന്നെ ഉല്ക്കണ്ഠക്ക് കാരണമായിത്തീരുന്നു. തരംഗങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ചുറ്റുപാടും ഓരോ തരംഗങ്ങള് വ്യാപിപ്പിക്കുന്നു. ആ ചുറ്റുപാടില് പെട്ടുപോകുന്ന കുട്ടിക്കും ടെന്ഷന് ഉണ്ടാകുന്നു. സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാടില് മനസ്സ് ശാന്തമായിരിക്കും. മനസ്സ് ശാന്തമായാല് നമ്മള് സന്തുഷ്ടരാകും. സന്തോഷമുള്ള മനസ്സില് ബുദ്ധി ഉണരുന്നു. പ്രസന്നചേതസോഹ്യാശുബുദ്ധി: പര്യവതിഷ്ഠതി ദേഷ്യത്തില് നഷ്ടപ്പെട്ടുപോകുന്ന ബുദ്ധി, മനസ്സ് സന്തോഷിക്കുമ്പോള് തിരിച്ചു കിട്ടുന്നു.
എങ്ങനെ
പഠിക്കണം
ചില കുട്ടികള് വര്ഷാവസാനം വരെ ഒന്നും പഠിക്കുന്നില്ല. മറ്റുചിലര് അവസാനം കുറേ പേജുകള് വായിക്കുന്നു. ചിലതെല്ലാം പഠിക്കുന്നു. ആ ചോദ്യങ്ങള് തന്നെ പരീക്ഷക്ക് വരുന്നു. അവര് പാസ്സാകുന്നു, ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സില്, റാങ്കോടെ. ഇത് സംഭവിക്കുന്നില്ലേ! ചില കുട്ടികള് പഠിക്കുന്നു, പഠിക്കുന്നു, പഠിക്കുന്നു. അവര് പഠിക്കുന്നത് മറക്കുന്നു. മനസ്സ് ശൂന്യമായിത്തീരുന്നു.
ഇതും സംഭവിക്കുന്നില്ലേ? നിങ്ങള്ക്കെന്താണ് പറയാനുള്ളത്? പഠിച്ചതുകൊണ്ടവര് ജയിക്കുന്നുണ്ടോ? മറ്റേകൂട്ടര് സന്തോഷിക്കുന്നു, ടെന്ഷന് ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുന്നു. ഇക്കാര്യം നിങ്ങള് മനസ്സിലാക്കേണ്ടതാണ് സമ്മര്ദ്ദം കാര്യസിദ്ധിക്ക് കാരണമാകുന്നില്ല. നേരെ മറിച്ചാണുണ്ടാകുന്നത്. ഇത് മനസ്സിന്റെ നിയമമാണ്.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: