കര്മ്മണി ഏവ അധികാരഃ തേ -ഈ ബോധമാണ് ,അതുമാത്രമാണ് കര്മ്മം ചെയ്യുമ്പോള് നിന്റെ ഉള്ളില് വേണ്ടത്. അല്ലാതെ തത്ത്വജ്ഞാന പരങ്ങളായ വേദാന്തവാക്യങ്ങളിലേയ്ക്കോ, കര്മ്മത്താല് കിട്ടുന്ന ഫലങ്ങളിലേയ്ക്കോ , നിന്റെ ബുദ്ധി ഓടിപ്പോകരുത്. -”മാ ഫലേഷു കദാചന” ലൗകിക വൈദിക കര്മ്മങ്ങള് അനുഷ്ഠിക്കുമ്പോള് അതിനുമുന്പോ അതിനുശേഷമോ ഇതിന്റെ ഫലം എനിക്കു കിട്ടണം. -എന്ന ആഗ്രഹം ഉണ്ടാവരുത്. വാഴ നടുമ്പോള്ത്തന്നെ വാഴക്കുലകിട്ടണം എന്നു നാം ആഗ്രഹിച്ചിട്ടാണല്ലോ തീരുമാനമെടുക്കുന്നത്. നാം ആഗ്രഹിച്ചില്ലെങ്കിലും കര്മ്മത്തിന്റെ ശക്തികൊണ്ട് ഫലം ഉണ്ടാവുകയില്ലേ.
നീ ആഗ്രഹിച്ചത് കര്മ്മം ചെയ്താല് ആഫലത്തിന്റെ ഹേതു- ഫലം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നവന് -നീ ആയിത്തീരും. നീ ഫലം ആഗ്രഹിച്ചില്ലെങ്കില് നീ ഫലത്തിന്റെ ഉത്പാദനത്തിന് കാരണമാവുകയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഫലത്തിന്റെ ഉത്പാദകനാവാതെ കര്മ്മം ചെയ്യണം.
– ”മാകര്മ്മഫലഹേതുഃ ഭുഃ”
ഫലം ആഗ്രഹിക്കാതെ, ഭഗവാന്റെ ആരാധനയായി ചെയ്യപ്പെടുന്ന കര്മ്മഫലം ഉദ്പ്പാദിപ്പിക്കുകയില്ല.
അങ്ങനെ യാണെങ്കില് കര്മ്മമേ ചെയ്യാതിരിക്കുകയല്ലേ നല്ലത്?
9961157857
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: