ഏതൊരുത്തന് പാപം ചെയ്യാന് തുനിയുന്നുവെങ്കില് മോചനത്തിന്റെ വഴികള്, ഏതു പ്രവൃത്തിയും തുടരാന് ആരംഭിക്കുമ്പോള്, അതായത് തന്റെ മനസ്സില് ജന്മം എടുക്കുമ്പോള് തനിക്കു ഭാവിയില് കിട്ടുന്ന ഫലം എന്തായിരിക്കുമെന്നു ആലോചിച്ചു നോക്കിയാല് അപകടം, അതായതു മരണം ആകുന്നു.
പാപമെന്നു താന് കണ്ടാല് ആ പ്രവൃത്തിയെ തുടരാതെ ഒഴിയുന്നതു തന്നെയാണ് പാപം തീര്ക്കുക. ഇങ്ങനെ നന്മയും തിന്മയും തിരിച്ചറിയുന്ന ബോധം അല്ലെങ്കില് അറിവാകുന്നു അവനവനെ രക്ഷിക്കുന്ന ആത്മാവ്. അതായത് ജ്ഞാനം. ഈ ജ്ഞാനം ഗുരുവാകുന്നു.
ആയതിനാല് ഗുരുവില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ജ്ഞാനം മറ്റുള്ളവരില് വെളിപ്പെടുത്തുന്നതിനാല് അല്ലെങ്കില് അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനാല് അവതാരമെന്നും ഈ രക്ഷ തനിക്കു സിദ്ധിക്കുകയാല് താന് തന്നെ എന്റെ രക്ഷിതാവെന്നും മറ്റും പല നാമങ്ങള് കൊടുക്കപ്പെടുന്നു.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: