ഭഗവാന് അര്ജുനനെ”പാര്ത്ഥാ” എന്നു വിളിക്കുന്നു എന്നാണ് ഈ സംബോധനയുടെ അര്ത്ഥം? തന്റെ സച്ചിതാനന്ദമായ സ്വരൂപം പ്രകാശിപ്പിച്ച് മോക്ഷം കാംക്ഷിക്കുന്നവരെ രക്ഷിക്കുന്ന സ്വഭാവമുള്ള ഭഗവാനോട്
”ശാധിമാം ത്വാം പ്രപന്നം” ( അങ്ങയെ ശരണം പ്രാപിക്കുന്ന എന്നെ പഠിപ്പിക്കണേ!) എന്ന പ്രാര്ത്ഥിച്ചവന് എന്നാണത്രേ പാര്ത്ഥന് ” എന്ന പദത്തിന്റെ അര്ത്ഥം. എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച്, ഭഗവത് സേവനത്തില് മാത്രം സദാ വ്യാപരിക്കുന്ന ഈ അവസ്ഥയെ, ബ്രാഹ്മീ-എന്ന്, ബ്രഹ്മത്തെ സംബന്ധിച്ചത് എന്ന പറയാം. കാരണം ബ്രഹ്മപദം പ്രാപിക്കാന് ഈ അവസ്ഥകാരണ മായിത്തീരുന്നു. ബ്രഹ്മ പദം എന്ന പദം കൊണ്ട്. ശ്രീകൃഷ്ണനെ തന്നെയാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. അര്ജുനന് ഈസംബോധന ഉള്ക്കൊണ്ട് ഇനി 10ാം അദ്ധ്യായത്തില് ഇങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ”പരം ബ്രഹ്മ പരം ധാമ-ഭഗവാന്” ( അങ്ങു തന്നെയാണ് പരബ്രഹ്മം, പരമധാമവും) അപ്പോള് ഭഗവത് സേവനം ചെയ്ത് ശ്രീകൃഷ്ണനുമായി എപ്പോഴും ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവസ്ഥ എന്നു തന്നെയാണ് ബ്രാഹ്മീ സ്ഥിതി എന്ന വാക്കിന്റെ അര്ത്ഥം. ഈ അവസ്ഥയില് എത്തിച്ചേര്ന്ന സ്ഥിര പ്രജ്ഞനായ ഭക്തന്മോഹം (ദേഹം തന്നെയാണ് ആത്മാവ് എന്ന തെറ്റിദ്ധാരണ) കൊണ്ട് വിഷമിക്കുകയല്ല സ്ഥിരപ്രജ്ഞനായ ഒരു ഭക്തന് വൃദ്ധനായിത്തീര്ന്നതിനു ശേഷമാണ് ഈ ബ്രാഹ്മിസ്ഥിതിയില് എക്തിച്ചേര്ന്നതെങ്കില് പോലും വിഷമിക്കുകയില്ല.
ദുഃഖങ്ങള് ആത്യന്തികമായി നശിക്കുകയും നിരതിശയസുഖം ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഭഗവാന്റെ ധാമത്തില് എത്തിച്ചേരാം ഈ ഭൗതീക ദേഹം ഉപേക്ഷിച്ച് ഭാഗവത ദേഹം സ്വീകരിച്ച് ഭഗവത് ഭജനാനന്ദം അനുഭവിക്കാന് കഴിയും. പിന്നെ ബാല്യകാലം മുതലോ, താരുണ്യകാലം മുതലോ സ്ഥിരപ്രജ്ഞനായിത്തീര്ന്നാല് ഭഗവദ് പദം പ്രാപിക്കുമെന്ന് പറയാനുണ്ടോ?
തുടരും
9961157857
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: