പാര്ത്ഥസാരഥി വിവരിക്കുന്നത്.
യോഗീ യുഞ്ജിത സരിതമാത്മാനം രഹസ്യസ്ഥിതഃ
ഏകാകായതചിത്താത്മാ നിരാശീരപരിഗ്രഹഃ
ശുചൗദേശേ പ്രതിഷ്ഠാപ്യസ്ഥിരമാനസമാത്മനഃ
നാത്യുച്ഛ്റിതം നാതി നീചം ചൈലാനജിനകുശോത്തരം
തത്രൈതാഗ്രം മനഃ കൃത്വായത ചിത്തേന്ദ്രിയ ക്രിയഃ
ഉപവിശ്യാസ നേയുഞ്ജ ദ്യോഗമാത്മ വിശുദ്ധം
സമം കായ ശിരോഗ്രീവം ധാരയന്ന ചലം സ്ഥിരഃ
സംപ്രേക്ഷ്യ നാസികാഗ്രം സ്വം ദിശശ്ചാനവ ലോകയന്
പ്രശാന്താത്മാ വിഗതഭിര് ബ്രഹ്മചാരിവ്രതേ സ്ഥിതഃ
മനഃ സംയമ്യ മചിത്തോയുക്ത ആസീതമത്പരഃ
അതായത് യോഗി മനസ്സ് സ്ഥിരമാക്കിക്കൊണ്ട് ആശയും പ്രതീക്ഷകളുമില്ലാതെ ഏകാന്തതയിലിരുന്നുകൊണ്ട് മനോവൃത്തികളെ നിയന്ത്രിക്കുവാന് നിരന്തരം പരിശ്രമിക്കണം. ശുദ്ധമായ സ്ഥലത്ത് വളരെ ഉയര്ന്നതും താഴ്ന്നതുമല്ലാത്ത, തുണികൊണ്ടും തോലുകൊണ്ടും മൂടിയ ഇരിപ്പിടത്തിലിരുന്നുകൊണ്ട് മനസ്സ് ഏകാഗ്രമാക്കി ആത്മശുദ്ധിക്കായിക്കൊണ്ട് യോഗം പരിശീലിക്കുക. ദേഹം കഴുത്ത് തല ഇവയെ സ്ഥിരമാക്കി ചുറ്റും നോക്കാതെ മൂക്കിന്റെ അറ്റത്തെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ശാന്തചിത്തനായി, ഭയമില്ലാതെ, ബ്രഹ്മചര്യനിഷ്ഠയോടെ എന്നില് മനസ്സുറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെത്തന്നെ പ്രാപ്യസ്ഥമായി കരുതി യോഗനിഷ്ഠയോടെ ഇരിക്കുക.
ഇവിടെ ബ്രഹ്മചര്യം ദാമ്പത്യ ജീവിതം ഉപേക്ഷിക്കലല്ല, അനാരോഗ്യകരമായ ലൈംഗികാമിതാസക്തിയുടെ ഉപേക്ഷിക്കലാണ്. ഇനി എന്താണീ യോഗനിഷ്ഠ? പലരും ധരിച്ചിട്ടുള്ളതുപോലെ യോഗ എന്നാല് യോഗാസനം മാത്രമല്ല. അതിന് എട്ടംഗങ്ങളുണ്ട്. അതുകൊണ്ടാണതിനെ അഷ്ടാംഗയോഗം എന്നുപറയുന്നത്. അവയ്ക്കുതന്നെ പല ഉള്പ്പിരിവുകളുണ്ട്. അവ ഏതൊക്കെയെന്ന് പരിശോധിക്കാം.
യാമം, നിയമം, ആസനം, പ്രാണായാമം, പ്രത്യാഹാരം, ധാരണ, ധ്യാനം, സമാധി എന്നിവയാണ് അഷ്ടാംഗയോഗത്തിന്റെ ഘടകങ്ങള്.
യമം: യമത്തിന് അഞ്ചുപിരിവുകളുണ്ട്. അവ അഹിംസ, സത്യം, അസ്തേയം, ബ്രഹ്മചര്യം, അപരിഗ്രഹം എന്നിവയാണ്. അഹിംസ എന്നാല് ഒരു ജീവിയോടുപോലും ഹിംസ പാടില്ല എന്നുതന്നെ. എന്നിരിക്കിലും പേ പിടിച്ച് ഓടി നടന്ന് നാട്ടുകാരെ കടിച്ചുകൊല്ലുന്ന നായയെ കൊല്ലുന്നത് അഹിംസയല്ലെന്നത് ഇവിടെ ഓര്ക്കണം. അതേപോലെ ധര്മം മറന്നും സ്ത്രീയുടെ മാനം നശിപ്പിച്ചും തേര്വാഴ്ച നടത്തിയ ദുര്യോധനനേയും അതിനു കുടപിടിച്ച കര്ണനേയും കൊല്ലുന്നത് അഹിംസയാകുന്നില്ല. അതു ധര്മരക്ഷയ്ക്കും പ്രജകളുടെ മാനസികവും ശാരീരികവുമായ സൗഖ്യത്തിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു.യാതൊരു ജീവിയേയും മാനസികമായും ശാരീരികമായും പ്രയാസപ്പെടുത്താതിരിക്കുക എന്നാണ് അഹിംസയുടെ പൊരുള്.
അസ്തേയമാവട്ടെ കള്ളം പറയാതിരിക്കുകയും കള്ളവും അഴിമതിയും ചെയ്യാതിരിക്കുകയുമാണ്. അതിന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന തെറ്റായ കൂട്ട് ഉപേക്ഷിക്കുക. ദുര്യോധനനുമായുള്ള കൂട്ടാണ് തെറ്റിനു കൂട്ടുനില്ക്കാന് കര്ണനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.
ബ്രഹ്മചര്യ എന്നതുകൊണ്ട് സദാ ബ്രഹ്മത്തില് ചരിക്കുക എന്നേ അര്ത്ഥമുള്ളൂ. ലൈംഗികബന്ധം പാടെ ഉപേക്ഷിക്കണമെന്നല്ല. നിയന്ത്രണം വേണമെന്നാണ്
വിവക്ഷിതം. ചിന്തകള് ലൈംഗികമായിരിക്കരുത്. ആദ്ധ്യാത്മികമായിരിക്കണം.
അപരിഗ്രഹം എന്നാല് കളവുമുതല് കൈക്കൊള്ളാതിരിക്കുക. നമുക്ക് അര്ഹതയില്ലാത്തത് സ്വീകരിക്കാതിരിക്കുക. അഴിമതിക്കാര് പഞ്ചനക്ഷത്ര ഹോട്ടലുകളില് നടത്തുന്ന സല്ക്കാരങ്ങളില് നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുനില്ക്കും. അഴിമതിക്ക് കുടപിടിക്കാതിരിക്കുക. അതിന്റെ ഫലം ആസ്വദിക്കാതിരിക്കുക.
നിയമം: നിയമവും അഞ്ചുപിരിവുകളുള്ളതാണ്. ശൗചം, സന്തോഷം, തപസ്സ്, സ്വാധ്യായം, ഈശ്വരചിന്ത എന്നിവയാണവ.
ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ശുദ്ധിയാണ് ശൗചം. എരിവും പുളിയും പഴക്കമുള്ള ആഹാരം വര്ജിക്കുക, മദ്യവും ലഹരി വസ്തുക്കളും ഉപേക്ഷിക്കുക, വിശക്കുമ്പോള് മാത്രം കഴിക്കുക, മായം കലര്ന്നത് കഴിക്കാതിരിക്കുക, വെളുക്കുമ്പോള് കുളിക്കുക, വെടിപ്പായ വസ്ത്രം ധരിക്കുക
ഇതെല്ലാം ശൗചമാണ്. വീടും പരിസരവും വൃത്തിയായി സൂക്ഷിക്കണം.
ഏതു കഷ്ടകാലത്തിലും സമനിലതെറ്റാതെ ഇരിക്കുന്ന അവസ്ഥയാണ് സന്തോഷം. മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കുക എന്നതാണ് തപസ്സുകൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നത്. വ്രതാനുഷ്ഠാനം ചെയ്യുന്നത്
തപസ്സുതന്നെ.
സ്വാധ്യായം എന്നാല് അനവരതം മനോനിയന്ത്രണം നേടാന് യത്നിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കല്. ഇഷ്ടദേവതാ ധ്യാനം ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്.
ഈശ്വരചിന്ത കൊണ്ടര്ത്ഥമാക്കുന്നത് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആദിശക്തിയെ മനസ്സില് കാണുക എന്നതാണ്.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: