ഭഗവത്തത്ത്വ വിജ്ഞാനം ചേതസ്സില് = മനസ്സില് ഉള്ക്കൊള്ളുന്ന ഭക്തന്, ഭഗവാനിലല്ലാതെ, മറ്റൊരു സുഖത്തിലും ദിവ്യലോകങ്ങളിലും സംഗം= അഭിരുചി തോന്നുകയേ ഇല്ല.
എന്താണ് ഭഗവതത്വം? -ചുരുക്കത്തില് പറയാം ഭഗവാന്റെ അംശങ്ങളാണ് എല്ലാ ജീവാത്മക്കളും. ഭഗവാനില്നിന്ന് ആവിര്ഭവിച്ചതാണ് ദിവ്യവും ലൗകികവുമായ എല്ലാ വസ്തുക്കളും. (മത്തഃ സര്വം പ്രവര്ത്തതേ- ഗീത) ഭഗവാന് തന്നെയാണ് ബ്രഹ്മം (ത്വം ബ്രഹ്മപരമം-അര്ജ്ജുനന്) ഭഗവാന് തന്നെയാണ് പരമാത്മാവ്. ഇത്രയെങ്കിലും ജ്ഞാനം ലഭിച്ച ഭക്തനെ ഭഗവത്തത്ത്വ വിജ്ഞാനി എന്നു പറയാം. ഗതസംഗന്-ഭൗതികാത്മീയ ലാഭത്തില് കൊതിയറ്റ ആ ഭക്തനെ മായയുടെ ബന്ധത്തില്നിന്ന് മുക്തന് എന്നുപറയാം. ആ ഭക്തന് ചെയ്യുന്ന എല്ലാത്തരം കര്മങ്ങളും യജ്ഞന്ന് വേണ്ടിയാണ്-വിഷ്ണുവിന്റെ സന്തോഷത്തിനുവേണ്ടിയാണ്. അതാണ് ‘യജ്ഞായ ആചാരതഃ കര്മ്മ’ എന്ന് പറഞ്ഞത്.
‘യജ്ഞായ’ എന്നതിന്റെ മറ്റൊരര്ത്ഥം
മറ്റു ദേവന്മാരെ യജ്ഞിക്കുന്നവരെല്ലാം (ജാതാവേകവചനം ) ബ്രാഹ്ണന് തുടങ്ങിയ എല്ലാവരെയും യജ്ഞന്മാര് എന്ന് പറയാം. അത്തരം എല്ലാ ആളുകള്ക്കും ഹിതം കിട്ടുന്നതിനുവേണ്ടിയാണ് -യജ്ഞായ-ഭഗവദ് ജ്ഞാനി കര്മം ചെയ്യുന്നത്.
അതിനാല് കര്മഫലവും കര്മസാധനകളും ഒട്ടും ശേഷിക്കാതെ (സമഗ്രം) നശിച്ചുപോകും എന്നു ഭഗവാന് പറയുന്നു.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: