തത്ജ്യോതിഷം അപിജ്യോതി
അറിയപ്പെടേണ്ട ബ്രഹ്മം, പരമജ്യോതിസ്സാണ്. ഭൗതിക പ്രപഞ്ചത്തെയും അതിലെ സകലവസ്തുക്കളെയും പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നത് ആദിത്യന്, അഗ്നി, ചന്ദ്രന് എന്ന മൂന്ന് വസ്തുക്കളാണ്. അവ നമ്മുടെ ബുദ്ധി, ഇന്ദ്രിയങ്ങള് മുതലായവയെയും പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്-ശരിയാണ്. അവയ്ക്ക് പ്രകാശിപ്പിക്കാനുള്ള ശക്തി കൊടുക്കുന്നത് കോടി സൂര്യന് തുല്യമായ തേജസ്സുള്ള ബ്രഹ്മമാണ്.
”യേന സൂര്യ സ്തപതി തേജസേദ്ധഃ
തസ്യ ഭാസാസര്വ്വമിദം വിഭാതി”
(=ഭഗവാന്റെ തേജസ്സില്നിന്നാണ് സൂര്യന്, ചന്ദ്രന്, അഗ്നി മുതലായവയ്ക്ക് തേജസ്സു കിട്ടുന്നത്. അതുകൊണ്ടാണ് അവയ്ക്ക് പ്രപഞ്ചത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവ് കിട്ടുന്നത് എന്ന് വേദങ്ങള് ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നു. (ശ്വേത-ഉപ-6-14) ഭഗവാന് സ്വയം ഗീതയില്തന്നെ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നുമുണ്ട്.
”യദാതിദ്യഗതം തേജഃ തത്തേജോവിദ്ധി
മാമകം” (15-12) ആദിത്യനില് ഉള്ള തേജസ്സ്. എന്റെ തേജസ്സ് തന്നെ എന്ന് മനസ്സിലാക്കൂ!
തമസഃ പരം ഉച്യതേ
ഭൗതിക പ്രപഞ്ചം തമസ്സ് നിറഞ്ഞതാണ്, ഇരുട്ടുനിറഞ്ഞതാണ്, ഒന്നുംകാണാനോ, അറിയാനോ നമുക്കാര്ക്കും കഴിയില്ല. ആധ്യാത്മിക ലോകം, ഈ ഇരുട്ടുനിറഞ്ഞ ഭൗതികലോകത്തിന് അപ്പുറത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. അവിടെ സൂര്യനോ ചന്ദ്രനോ, നക്ഷത്രങ്ങളോ പ്രകാശിക്കുകയില്ല. അത്രമാത്രം ഭഗവാന്റെ ആത്മീയ പ്രകാശ സമ്പൂര്ണമാണ്. ആ പ്രകാശത്തില് സൂര്യചന്ദ്രാദികള്ക്ക് തീരെ പ്രകാശമില്ല; പകല് സമയത്ത് പാറിക്കളിക്കുന്ന മിന്നാമിന്നികളെപ്പോലെയാണ്. ”ന തത്ര സൂര്യോഭാതി; ന ചന്ദ്രതാരകം” (=അവിടെ-ഭഗവാന്റെ ലോകത്തില്, സൂര്യനോ ചന്ദ്രനോ, നക്ഷത്രങ്ങളോ പ്രകാശിക്കുന്നില്ല) എന്ന് വേദവും വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. അതിനാല്-പരം-ശ്രേഷ്ഠം. ജ്ഞാനം ജ്ഞേയം ജ്ഞാനഗമ്യം-ഭഗവാനും ഭഗവശ്ലോകവും ജ്ഞാനമയവും തന്നെയാണ്. ”വിജ്ഞാനമാനന്ദം ബ്രഹ്മ= (ഭഗവാന്റെ തേജസ്സ് വിജ്ഞാനവും ആനന്ദവും നിറഞ്ഞതാണ്) എന്ന് വേദങ്ങളും പറയുന്നു. ഇതാണ് ജ്ഞേയം-എല്ലാവരും അറിയേണ്ടത്.
അറിയാനുള്ള ഉപകരണങ്ങള് എന്താണ്? പറയുന്നു-ജ്ഞാനഗമ്യം-എന്ന്-ഈ 13-ാം അധ്യായത്തിലെ ഏഴാം ശ്ലോകത്തിലെ. ”അമാനിത്വം” എന്നുതുടങ്ങി, 11-ാം ശ്ലോകത്തിലെ -”തത്വജ്ഞാനാര്ത്ഥ ദര്ശനം” എന്നുവരെയുള്ള ശ്ലോകങ്ങളില് നിര്ദ്ദേശിച്ച 20 (ഇരുപത്) ഉപകരണങ്ങള്കൊണ്ടാണ് ഭഗവാനെയും ഭഗവാന്റെ ബ്രഹ്മ-പരമാത്മ ഭാവങ്ങളെയും ആധ്യാത്മികലോകങ്ങളെയും അറിയേണ്ടത്. ഈ ജ്ഞാനം എവിടെയാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.”
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: