‘ഉപനയനമെന്നാല് കേവലം മൂന്ന് തണ്ടിലുള്ള നൂല് കഴുത്തില് ധരിക്കുക മാത്രമല്ല. ഈ രണ്ടു കണ്ണ് മാത്രമല്ല ഹേ! മൂന്നാമതൊരു കണ്ണുണ്ട് എന്ന് ധരിപ്പിക്കലാണ്. അത് ജ്ഞാന നേത്രമാണ്. ആ കണ്ണ് തുറന്നു സ്വസ്വരൂപത്തെ കാണുക എന്ന് ബോധന കൊടുക്കുന്നു എന്നാണര്ത്ഥം. ഉപനയനമെന്നാല്, ഇനി ഒരു കണ്ണ്, ആ കണ്ണ് തുറക്കണം എന്ന് ബോധിപ്പിക്കുന്നു. അതിനായി പ്രാണായാമം ശീലിപ്പിക്കുന്നു. പിന്നീട് ബ്രഹ്മോപദേശം ചെയ്തു, സഞ്ചി തൂക്കികൊണ്ട് ഭിക്ഷയ്ക്കു പോവുക എന്ന് പറയുന്നു. മാതൃഭിക്ഷയാണ് പ്രഥമ ഭിക്ഷ.
പിതാവ് ബ്രഹ്മോപദേശം ചെയ്താല്, മാതാവ് മൂന്ന് പിടി അരി കൊടുക്കുന്നു. എന്തിനെന്നാല്, പിതാവ് ചെയ്ത ഉപദേശം മനനം ചെയ്യാനായി ഭിക്ഷാടനം ചെയ്തു, ഗുരുകുലവാസം ചെയ്തു ജ്ഞാനനേത്രം തുറന്നു ആത്മാനുഭൂതി അനുഭവിക്കണം എന്നാണ് ഉപനയനതിന്റെ താല്പര്യം. പ്രസ്തുത ആ വിഷയം മറന്നു. പ്രാണായാമം എന്നത് വിരല് കൊണ്ട് മൂക്കില് ദ്വാരം മൂടി അഭിനയിക്കുകയോ, ബ്രഹ്മോപദേശം എന്നത് പുതു വസ്ത്രം കച്ചകെട്ടിയുടുക്കുകയോ ചെവിയില് ഗുസഗുസ ശബ്ദിക്കുകയോ, ഭിക്ഷയെന്നത് അരി കൊണ്ട് സഞ്ചി നിറയ്ക്കുകയോ ആയി പരിണമിച്ചിരിക്കുന്നു. ഉപദേശം ചെയ്യുന്ന പിതാവിനും ചെയ്യിപ്പിക്കുന്ന ഗുരുവിനും ഉപനയന തത്ത്വം അറിയാതിരിക്കുമ്പോള്, ആ ബാലന്മാര്ക്ക് എന്തറിയും!
അത് മാത്രമല്ല, ഗുരുകുലവാസം കൊണ്ട് വിജ്ഞാനം ആര്ജ്ജിച്ചതില് പിന്നെ, മനസ്സ് വിഷയത്തില് ചെല്ലുമോ, ഇല്ലയോ എന്ന് പരിശീലനം ചെയ്യാനായി സ്വഗൃഹതിലെക്കയക്കുമത്രെ ഗുരുക്കള്. സ്വഗൃഹത്തില് അല്പ്പദിവസം താമസിച്ചു. വിരാഗിതരായ് കവടികെട്ടി കാശി യാത്രക്ക് പോകണം. കന്യദാനത്തിന് ആള് വരും ‘പാണിഗ്രഹണം ചെയ്യാം’ ‘പരിഗ്രഹിക്ക്’ എന്ന് വരം കൊടുക്കുമത്രേ. വിരാഗിയായവന് കേള്ക്കാതെ പോകുകയും, രാഗമുള്ളവന് തിരിച്ചു വന്നു കന്യാദാനം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇങ്ങിനെ ഒക്കെയാണ് ഉപനയനസാരം. ഇപ്പോള് അതെല്ലാം പോയി.
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: