ഐതരേയ ഉപനിഷത്ത് 8
തത്ത്വചാളജിഘൃക്ഷത്
തന്നാശക്നോത്ത്വചാ ഗ്രഹീതും
സ യദ്ധൈനത്ത്വചാളഗ്രഹൈഷ്യത്
സ്പൃഷ്ട്വാ ഹൈവാന്നമത്രപ്സ്യത്
പുരുഷന് അന്നത്തെ ത്വക് ഇന്ദ്രിയം കൊണ്ട് പിടിക്കുവാനാഗ്രഹിച്ചു. എന്നാല് അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല. ത്വക് ഇന്ദ്രിയം കൊണ്ട് പിടിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് അന്നത്തെ തൊട്ടാല് മനുഷ്യന് തൃപ്തരാവുമായിരുന്നു.
തന്മനസാളജിഘൃക്ഷത് തന്നാശക്നോന്മനസാ ഗ്രഹീതും സ യദ്ധൈനന്മനസാളഗ്രഹൈഷ്യദ്ധ്യാത്വാ ഹൈവാന്നമത്രപ്സ്യത്. പുരുഷന് മനസുകൊണ്ട് പിടിക്കുവാന് ആഗ്രഹിച്ചു. അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല. അന്നത്തെ മനസ്സ് കൊണ്ട് പിടിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് അന്നത്തെപ്പറ്റി ആലോചിക്കുമ്പോള് തന്നെ സംതൃപ്തരാകുമായിരുന്നു.
തച്ഛിശ്നേനാജിഘൃക്ഷത് തന്നാശക്നോച്ഛിശ്നേന ഗ്രഹീതും സ യദ്ധൈനച്ഛിശ്നേനാഗ്രഹൈഷ്യദ്വിത്സൃജ്യ ഹൈവാനമത്രപ്സ്യത്. പുരുഷന് അന്നത്തെ ജനനേന്ദ്രിയം കൊണ്ടു പിടിക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചു. അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല. അന്നത്തെ ജനനേന്ദ്രിയം കൊണ്ടു പിടിച്ചിരുന്നുവെങ്കില് അന്നത്തിന്റെ സാരാംശമായ രേതസ്സിനെ വിസര്ജ്ജിച്ചു തൃപ്തരാകുമായിരുന്നു.
തദപാനേനാജിഘൃക്ഷത് തദാവയത് സൈഷോളന്നസ്യ ഗ്രഹോ
യദ്വായുരനായുവാര് ഏഷ യദ്വായുഃ
പുരുഷന് അന്നത്തെ അപാന വായുവിനെ കൊണ്ടു പിടിക്കുവാന് ആഗ്രഹിച്ചു. അന്നത്തെ പിടിച്ചു കഴിച്ചു.ആ അപാന വായുവാണ് അന്നത്തിന്റെ ഗ്രാഹകന്. അന്നം കൊണ്ടു ജീവിപ്പിക്കുന്നതും ആയുസ്സിനെ നിലനിര്ത്തുന്നതുമായ പ്രസിദ്ധമായ വായുവാണ് അപാന വായു.
പ്രാണന്, കണ്ണ്, കാത്, ത്വക്, ശിശ്നം എന്നിവ കൊണ്ടു അന്നത്തെ പിടിക്കാന് കഴിയാതെ അവസാനം ശരീരത്തില് താഴേക്ക് വ്യാപിച്ച് കിടക്കുന്ന അപാന വായുവിനെ കൊണ്ടു പിടിക്കാന് തുനിയുകയും അന്നം കഴിക്കുവാന് കഴിയുകയും ചെയ്തു. അപാന വായുവാണ് അന്നത്തെ വായില് കൂടി കഴിക്കാന് സഹായിക്കുന്നതും പിന്നെ താഴേക്ക് കൊണ്ടു പോകുന്നതും. ആവശ്യമില്ലാത്തവയെ പുറത്ത് വിടുന്നതും അപാന വായുവാണ്. ഇങ്ങനെ പോഷണത്തിലൂടെ ആയുസ്സിനെ നല്കി ജീവിപ്പിച്ച് നിലനിര്ത്തുന്നതിനാല് അതിനെ അന്നായു എന്ന് പറയുന്നു.
9495746977
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: